Kościół pw. Świętego Michała Archanioła w Zarzeczu

Budowę obecnego kościoła rozpoczęła hrabina Magdalena Morska, ówczesna właścicielka dóbr zarzeckich, w 1840 roku, wg planów Ch. P. Aignera,1 autora nieco wcześniej wybudowanego romantycznego „pałacu z rotundą w narożu”, zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie świątyni, od strony wschodniej.
Po śmierci znamienitej fundatorki budowa została przerwana, a kontynuację jej podjął w latach 70-tych XIX wieku Włodzimierz hrabia Dzieduszycki wg nowych projektów znanego architekta lwowskiego Juliana Zachariewicza, projektanta gmachu Politechniki we Lwowie. Do budowy kościoła przyczynili się również hrabiowie Drohojowscy z pobliskiego Cieszacina Wielkiego. Świątynia została poświęcona w 1880 roku, zaś w 1895 r. zięciowie hr. Dzieduszyckich – Zygmunt hr Szembek, Tadeusz hr Dzieduszycki, Witold książę Czartoryski i Tadeusz Cieński, ufundowali mozaikę umieszczoną w tympanonie portalu nad wejściem głównym, wykonaną w pracowni SoWattiego w Wenecji.

Zespół kościelny wraz z otoczeniem w postaci obelisku z figurą Matki Bożej, dzwonnicy, frontowej części ogrodzenia, został usytuowany w centrum wsi, przy skrzyżowaniu głównych dróg, na narożnej parceli położonej na niewielkim wzniesieniu poprzedzonym parterem z zielenią, gdzie na wyższy taras wiodą reprezentacyjne schody przedzielone klombem z wspomnianym wcześniej obeliskiem.
Kościół o eklektycznym wystroju architektonicznym, z elementami neoromańskimi i neogotyckimi został wzniesiony z cegły, otynkowany, nakryty dwuspadowymi dachami pokrytymi blachą (miedzianą) założony na rzucie krzyża, o planie centralnym, z nawą poprzeczną – transeptem i kaplicami w narożach, z prezbiterium zamkniętym trójbocznie od strony południowej i symetrycznymi zakrystiami od strony wschodniej i zachodniej. Na skrzyżowaniu naw została umieszczona oktogonalna wieża z trompami, nakryta stożkowym dachem zwieńczonym arkadkową latarnią (konstrukcji drewnianej, pobitej blachą) ze smukłym, stożkowym hełmem i żelazną iglicą z krzyżem.
Zasadniczy korpus kościoła jest poprzedzony od strony frontowej, północnej, znacznie węższym od nawy, przedsionkiem – narteksem.